بررسی تأثیر توسعة مالی بر تأمین مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی در پژوهش حاضر، بررسی اثر توسعة مالی بر تأمین مالی شرکت‌های فعال در بورس اوراق بهادار است که مربوط به صنایع وابسته به خودروسازی هستند. برای این منظور، تأثیر چهار شاخص توسعة مالی به‌همراه متغیرهای کنترلی، نظیر سودآوری، نقدینگی و اندازة شرکت در قالب دو مدل رگرسیون بر دو متغیر مربوط به تأمین مالی، یعنی نسبت بدهی بلندمدت به کلِّ دارایی‌ها و نسبت بدهی‌ کوتاه‌مدت به کلِّ دارایی‌ها بررسی شده است. به این ترتیب که این دو مدل، با اطلاعات تابلویی سال‌های 1390 تا 1394، مربوط به 50 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار که در صنعت خودروسازی وجود دارند، با روش اثرات ثابت برآورد شده است. نتایج نشان می‌دهد که توسعة بازار سهام، اثر مثبت و معناداری بر نسبت بدهی بلندمدت به کلِّ دارایی‌ها دارد و در این بین، میزان اثرگذاری شاخص مربوط به فعالیت بازار سهام، بیشتر از میزان اثرگذاری شاخص مربوط به اندازة آن است. این در حالی است که اثر توسعه بخش بانکی بر نسبت مذکور منفی است که میزان اثرگذاری شاخص مربوط به فعالیت سیستم بانکی، بیشتر از میزان اثرگذاری شاخص مربوط به اندازة آن بوده است. همچنین، تمامی شاخص‌های توسعة مالی، تأثیر معنادار و مثبت بر نسبت بدهی کوتاه‌مدت به کلِّ دارایی‌ها دارد، به‌طوری که تأثیر شاخص‌های بانکی بیش از شاخص‌های بازار سهام است.